پدرگری از طریق ورزش و اوقات فراغت» کتابی درباره همراهی پدران با کودکان

فاطمه جعفری‌سیاوشانی در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات و کتاب خبرگزاری آنا درباره‌ کتاب پدرگری از طریق ورزش و اوقات فراغت گفت: مترجمان با ترجمه این کتاب در سیزده فصل سعی در آشنا کردن پدران به‌عنوان یکی از والدین تأثیرگذار کودک دارد که می‌توانند با استفاده از بازی‌ها و فعالیت‌های مختلف ورزشی به‌عنوان یک همراه، نقشی پررنگ در پرکردن اوقات فراغت آن‌ها داشته باشند.

وی بیان کرد: این کتاب شامل سیزده فصل است که مضامین آن به حدی در هم تنیده شده‌اند که قرار دادن فصل‌ها در بخش‌های جداگانه چندان امکان‌پذیر نبوده اما الگوی جامعی برای این ترتیب وجود دارد.

جعفری‌سیاوشانی در خصوص بخش‌های مختلف این کتاب اظهار کرد: در فصول 3 تا 1 چشم‌انداز گسترده پدرگری معاصر و جایگاه ورزش و اوقات فراغت در آن را مشخص می‌کند. پارامترهای پدری در آن‌ها ترسیم و ارتباط تاریخی و کنونی بین پدرگری، ورزش و اوقات فراغت به بحث گذاشته می‌شوند. فصول 6 تا 4 در مورد مطالعات تجربی تعیین‌کننده محوریت ورزش و اوقات فراغت در پدرگری معاصر، برای پدرانی که با فرزندان خود زندگی می‌کنند و پدرانی که با ایشان زندگی نمی‌کنند، گزارش می‌دهند.

وی ادامه داد: همچنین مخاطب در فصول 11 تا 7 پنج بررسی تجربی خاص در مورد پدرگری، ورزش و اوقات فراغت را در اختیار قرار می‌دهد که هر یک تصاویر ارائه‌شده تا این زمان را عمق و معنا می‌بخشند. فصول 12 و 13 نیز به نحوه استفاده از مبنای دانش فعلی برای تضمین این مسئله می‌نگرد که تحقیق در مورد پدرگری، ورزش و اوقات فراغت می‌توانند در آینده پیشرفت کرده و تنوع یابد.

مترجم کتاب پدرگری از طریق ورزش و اوقات فراغت در سخنانش اظهار کرد: این کتاب با نکته‌های پایانی مختصری خاتمه می‌یابد که مضامین کلیدی حاصل از فصول قبلی را بررسی کرده و به دفاع از تحلیل متنوع‌تر جایگاه اوقات فراغت و ورزش در ایدئولوژی‌های والدگری و پدرگری می‌پردازد.

وی همچنین یادآور شد: مؤلفان این کتاب با دیدگاه‌های مختلف خود بر سر یک مضمون اصلی اتفاق‌نظر دارند که همان نقش محوری ورزش و اوقات فراغت در پدرگری است.

جعفری‌سیاوشانی در سخنانش تاکید کرد: یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر میزان شرکت افراد در فعالیت‌های ورزشی، ورزش‌کردن فرد دیگری از افراد خانواده است. هرگاه یکی از والدین یا هر دو به ورزش بپردازند، این عادت ملکه ذهن فرزند می‌شود، بنابراین، نقش والدین بسیار حیاتی است. اگر پدر در یک خانواده در هنگام فراغت در فعالیت‌های ورزشی شرکت کند 66 درصد از کودکان در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنند و اگر مادر در همین ایام در فعالیت‌های ورزشی شرکت کند 64 درصد از کودکان در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنند. بنابراین، ورزش کردن اعضای خانواده و خصوصاً والدین، نقش بسیار مؤثری در حضور سایر افراد خانواده و خصوصاً فرزندان در فعالیت‌های ورزشی دارد.

وی همچنین تشریح کرد: این کتاب مجموعه‌ای بین‌المللی از تحقیق در مورد پدرها، ورزش و اوقات فراغت را از نشریه مطالعات اوقات فراغت که در سال 2006 منتشرشده، گردآورده و اولین مجموعه مقالات دانشگاهی است که بر نقش اوقات فراغت در پدرگری مردان متمرکز می‌شود. اکنون این مجموعه بسط یافته، به‌روزو متنوع شده و در اینجا به شکلی متفاوت پدیدار شده و نمایانگر آرایه وسیع‌تر تحقیقات در مورد ورزش و اوقات فراغت موجود در سه سال اخیر است. بنابراین، به نظر می‌رسد محققان ورزش و اوقات فراغت موج علاقه‌مندی را در پدران و پدرگری به وجود آورده‌اند. با توجه به شواهد فزاینده‌ای که نشان می‌دهند پدران، اوقات فراغت را اساس پدرگری خود قرار می‌دهند، آن‌ها در شرایط ایده‌آل نقش مؤثری در درک پدرگری معاصر ایفا می‌کنند.

این مترجم ادامه داد: از آنجا که شکاف بین نسلی افزایش‌یافته و پدر و مادرها گاهی شرایط موجود را درک نمی‌کنند، یکی از دلایل ضروری برای ترجمه این کتاب، آشنایی پدران با نقش کلیدی خود در خانواده و در کاهش این شکاف با ارتباط با رابطه در فرزندی است، چون بنابر آن‌چه مرسوم بوده است از قدیم‌الایام تا به امروز همواره مادران بوده‌اند که در هر شرایطی با کودکان بازی کرده و برای پرکردن اوقات فراغت کودکان به‌طور منظم و هدفمند برنامه‌ریزی می‌کردند و نقش پدرها در این زمینه بسیار کم‌رنگ بوده است.پدران امروز به انتظارات جدید در مورد پدرگری پاسخ می‌دهند: پدرگری به‌مانند گذشته‌ها از راه دور، دیگر رنگ‌باخته و امروزه از مردان انتظار می‌رود تا با کودکان خود رابطه برقرار کنند. در اغلب موارد برای انجام این کار از اوقات فراغت و ورزش استفاده می‌شود. با این‌وجود، در حوزه بررسی خانواده‌ و مطالعات انسانی، مؤلفه اوقات فراغت در زندگی خانوادگی کم‌اهمیت جلوه داده‌ شده است.

جعفری‌سیاوشانی با بیان اینکه این کتاب بررسی همه‌جانبه‌ای را از موضوعی که به‌شدت به تعویق افتاده، در مورد رابطه بین پدرگری، ورزش و اوقات فراغت ارائه می‌کند تشریح کرد: پدرگری از طریق ورزش و اوقات فراغت، پیرامون این امر تحقیق می‌کند که پدران در زمانی که با فرزندان خود وقت می‌گذرانند، چه کارهایی را انجام می‌دهند. محققان پیشگام حوزه‌های مطالعاتی ورزش، اوقات فراغت و خانواده به تنش‌هایی اشاره می‌کنند که افراد در تلاش برای تأمین انتظارات جدید پدرگری با آن‌ها مواجه می‌شوند و به نقش عمده‌ای می‌پردازند که ورزش و اوقات فراغت برای غلبه بر این ویژگی ایفا می‌کنند.

وی تاکید کرد: این مجموعه که از نظر روند اجتماعی و بحث‌های نوین سیاست‌گذاری، تجزیه‌ و تحلیل می‌شود، پدرگری را در طیف وسیعی از زمینه‌ها که شامل انتظارات والدینی و ورزش‌های جوانان، پدرها و دخترها، اوقات فراغت و زمان زوجین در خانواده‌های دارای دو درآمد و طلاق، پدرگری و اوقات فراغت. است، بررسی می‌کند.

جعفری‌سیاوشانی در پایان اظهار کرد: این کتاب نشان می‌دهد که پدران معاصر چگونه از ورزش و اوقات فراغت برای برقراری ارتباط با فرزندان دختر و پسر خود استفاده کرده و به نزدیکی عاطفی دست می‌یابند و انتظارات خود را از معنای پدر خوب بودن تأمین می‌کنند. با استنباط از تحقیقات انجام‌شده در انگلیس، استرالیا، کانادا و آمریکا، این متن برای علاقه‌مندان به مطالعات ورزش و اوقات فراغت، مطالعات خانواده و پدرگری حائز اهمیت خواهد بود.

لازم به یادآوری است، کتاب پدرگری از طریق ورزش و اوقات فراغت نوشته تس کی و ترجمه رضا نیک‌بخش و فاطمه جعفری‌سیاوشانی و همکاران با تیراژ 2000 نسخه در 540 صفحه از سوی انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب چاپ و وارد بازار کتاب شده است. فاطمه جعفری سیاوشانی، دارای دکترای مدیریت ورزشی است. او مدرس دانشگاه آزاد اسلامی و فدراسیون ورزش‌های همگانی نیز است.

انتهای پیام/4031